قسمت اول :
     کشور کویت بهره‌مند از منابع نفت است. منابعی قابل توجه که از نظر اقتصادی، منشأ اصلی ثروت در این کشور را تشکیل می‌دهند. درآمد سرانه بالا، مسیر پایدار بهبودیابی اوضاع اقتصادی، پس‌انداز مطمئن در بانک‌های اروپایی، رفاه اقتصادی در سه حوزه بهداشت، آموزش و تأمین اجتماعی همچنین وجود صندوقی موفق برای تبدیل درآمدهای حاصل از فروش نفت به سرمایه‌های با قدرت بالای تولید ارزش اضافه، از جمله اثرات نفت در زندگی اقتصادی – اجتماعی این کشور را تشکیل می‌دهند.
    به سختی می‌توان که در سه، چهار دهه اخیر، «هویت اقتصاد» این کشور را، به «عملکرد و سند بالا دستی نفت» گره زد. چه آن که، در زمان حمله نظامی و تجاوز عراق به این کشور، که در سال 1990 میلادی اتفاق افتاد و در طول آن جنگ، بیش از هفتصد چاه نفت را طعمه حریق‌های سهمگین ساخت، این تلاش مجدانه، مسوولانه و تصمیم‌سازان اقتصادی این کشور در مدیریت ذخایر ارزی حاصل از فروش نفت بود که سبب شدند تا برای مدت سه سال، اقتصاد این کشور پایدار، با ثبات و همچنان پاسخگو به برنامه‌های رفاهی، بهداشت، آموزش و تأمین اجتماعی، برپا بماند. در همین مدت سه سال بود که از محل سازمان سرمایه‌گذاری کویت یا همان «صندوق کویت» 80 میلیارد دلار صرف مخارج دولت و تأمین هزینه‌های عارض شده بر مردم و مخارج گذر از بحران شد.
    به سال 1953 میلادی و هشت سال پیش از اعلام استقلال کویت بود که تصمیم‌سازان و مدیران اقتصاد پولی – مالی این کشور برآن شدند تا از طریق یک نهاد رسمی و مستقل، مبادرت به مدیریت ذخایر ارزی کنند.

     هدف آنان در این تصمیم مدیریتی عبارت بودند از:
    مدیریت ذخایر ارزی از طریق ایجاد نهادهای مالی به منظور ثبات اقتصادی، پس‌انداز بین نسلی، حمایت از اقتصاد داخلی و انجام سرمایه‌گذاری خارجی در کشورهای سرمایه‌پذیر و بازارهای مالی جهانی.
    صندوق کویت با عنوان شناخته شده نهاد یا سازمان سرمایه‌گذاری کویت1 ، اولین صندوق ثروت ملی در جهان است. این صندوق نه فقط به پس‌انداز و ذخیره‌سازی بخشی و یا سهمی از درآمدهای حاصل از فروش نفت تأکید و اقدام نمود، بلکه با انجام سرمایه‌گذاری‌های مولد در بازارهای مالی، خود به عنوان یکی از ارکان اصلی و نهادهای اصلی اقتصاد کویت مطرح شد. این صندوق، از بدو تأسیس تاکنون، نقش‌های بسیار مهمی در به سلامت و با ثبات نگه‌داشتن اقتصاد کویت، ایفا نموده است.
    نهاد (یا سازمان) سرمایه‌گذاری کویت، در ماهیت و فلسفه وجودی، نوعی از صندوق‌های ثروت ملی است که رسالت اداره کردن و به گردش درآوردن سرمایه‌های پولی – مالی و دارایی‌های کویت را بر عهده دارد. این نهاد مالی – پولی در سال 1953 تأسیس یافته و سال آینده میلادی، شصتمین سالگرد برپایی خود را پیش‌روی دارد. فرآیند تکاملی – توسعه‌ای این صندوق به شرح زیر است:

    1- در سال 1982 میلادی «سازمان سرمایه‌گذاری کویت» عهده‌دار اداره کردن دارایی‌های کویت می‌شود و این مسؤولیت را از وزارت خزانه‌داری (مالیه) کویت تحویل می‌گیرد.

    2- این سازمان (سازمان سرمایه‌گذاری کویت)، مالک دارایی‌ها محسوب نشده و ماهیت فعالیت آن حول محور مدیریت دارایی‌های سپرده شده تعیین می‌شود.

    3- در راستای ارتقای مدیریت صندوق، در آگوست 2004 میلادی، «سازمان سرمایه‌گذاری کویت» مؤظف می‌شود تا اضافه ‌بر انجام سرمایه‌گذاری‌های رایج در بازارهای مالی (بورس اوراق بهادار در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای، اوراق قرضه، سهام معتبر بانکی، صنایع و مؤسسه‌های اعتباری و ...) در زمینه سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور و سرمایه‌گذاری‌های آلترناتیو نیز اهتمام ورزد.


    4- هیأت مدیره «سازمان سرمایه‌گذاری کویت» تصمیم می‌گیرد تا در کنار سیاست‌گذاری برای سرمایه‌گذاری در اقتصادهای پیشرفته آمریکا، اروپای غربی و ژاپن، در بازارهای دیگر نیز، اهتمام به هدف‌گذاری نماید. این تصمیم در ژوئن 2005 میلادی اتخاذ می‌شود. برنامه این هدف استراتژیک آن بوده است تا از طریق کشف بازارهای جدید در حوزه اقتصادهای توسعه‌گرا و کشورهای در حال توسعه، ضریب بازده سرمایه و مدیریت دارایی‌ها افزایش یابد.
    جالب آن که، سازمان سرمایه‌گذاری کویت، به لحاظ گسترش‌یافتگی دامنه و عمق سرمایه‌گذاری‌های خود در کشورها، همچنین افزایش فعالیت‌ها، علاوه بر سرزمین ملی، اقدام به تأسیس و گشودن شعبه در دیگر سرزمین‌ها نیز نموده است.


    دامنه و عمق افزایی سازمان سرمایه‌گذاری کویت را می‌توان با محوریت قرار دادن مدیریت و اداره دو صندوق اصلی یعنی صندوق ذخیره عمومی2 ‌ و صندوق نسل‌های آینده3  توجیه نمود.

    صندوق نسل‌های آینده در سال 1976 تأسیس شد و دارایی آن شامل پنجاه درصد از دارایی صندوق ذخایر عمومی است که به آن انتقال یافته است. علاوه بر این، به ده درصد کل درآمدهای دولتی حاصل از فروش نفت باید اشاره کرد که هر ساله و به صورت مستقیم به این صندوق منتقل می‌شود. قابل توجه آن که: سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های این صندوق نیز، به صورت مجدد و از طریق همین صندوق، سرمایه‌گذاری می‌شود. بر اساس قانون، نمی‌توان از دارایی‌های صندوق نسل‌های آینده برداشت نمود مگر با مجوز قانونی. در واقع، انجام سرمایه‌گذاری‌های خارجی و بیرون از کویت بر اساس یک راهبرد مشخص از طریق این صندوق محقق می‌شود.


    از جانب دیگر صندوق ذخیره عمومی، همان خزانه اصلی دولت کویت و محل دریافت و انباشت تمامی درآمدها از جمله درآمدهای نفتی است که صرف مخارج بودجه می‌شوند. این امر به پشتوانه اخذ مجوزهای لازمه و مصوبات قانونی امکان‌پذیر می‌شود.

    همچنین صندوق ذخیره عمومی، رسالت نگهداری این نوع از دارایی‌های دولتی را نیز عهده‌دار است:
    - مشارکت کویت در نهادهایی چون صندوق کویت برای توسعه اقتصاد کشورهای عربی  و شرکت نفت کویت.
    - مشارکت کویت در سازمان‌های فراملیتی و بین‌المللی همچون بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و صندوق عربی توسعه.
    - سهم سرمایه‌گذاری و مشارکت در سهام شرکت‌های: بلک راک4 ، مورگان استانلی5 و سیتی‌گروپ6 

    [1](Kuwait Investment Authority (KIA

    [2] General Reserve Fund (G.R.F)

    [3] Future Generation Fund (F.G.F)

    [4] Blackrock

    [5] Morgan Stanly

    [6] Citigroup