• En
  • یکشنبه 30 اردیبهشت 1403

اندیشه‌ها و راهبردها(6 )- تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی


تعیین راهبرد سال 1391 از جانب مقام معظم رهبری، در چارچوب یک مفهوم معنایی دال بر «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» زمینه‌ساز ایجاد «محوری» واحد برای تحرک و سرزندگی در حوزه اقتصاد و جامعه است. وزن و ظرفیت این راهبرد، نهفته در آن دسته از مفاهیمی است که می‌توان از واژه‌های کلیدی تولید ملی، کار ایرانی و سرمایه ایرانی متبادر دانست.
ابعاد این کلید واژه‌ها، اگرچه در چارچوب شکلی بر رفتاری درونی تاکید دارد اما، کاربرد مفهومی آن، از ظرفیتی برخوردار است که آن را در ورای مرزهای ملی تعریف و اثرگذار می‌سازد. به مفهوم دیگر، تحقق انتظارها از رفتارها و اثر درونی آن، به منزله فراهم آمدن زمینه‌ای برای عبور از مرزهای ملی و موجب گسترش فرصت‌های بیش‌تر برای تولید بیش‌تر، تجارت بیش‌تر، صادرات بیش‌تر و شکوفایی افزون‌تر اقتصاد ملی در فضاهای اقتصادی فرا‌ملی است. تحقق امر «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی»، نوید خوشی برای دسترسی به یک تحرک و پویایی اقتصادی در حوزه تولید کالا و خدمت به پشتوانه «منابع کار و منابع سرمایه ملی» است.
پردازش این معنا در فضای کنش و تعامل اقتصادی، مستلزم تعریف پیش‌نیازها و ابزارهای لازم است. به مفهوم دیگر، پرداختن به این مفهوم زمانی عینیت خواهد یافت که نظام واحدی در چارچوب یک روش‌مندی واحد را در حوزه اقتصاد، تولید کالا و خدمت و بازار عرضه و تقاضا تعریف نماید.
هدف از تولید کالا و خدمت در جهان و اقتصاد معاصر، فقط، محدود به بهره‌مندی از مزایای ایجاد اقتصادهای خودبسنده نیست، اما التزام اولیه برای بهره‌مندی از مزایای تجارت و اقتصاد جهانی، کسب خودبسندگی برای گام نهادن در انجام رسالت خویش بر پایه وظایف اقتصادی تقسیم‌بندی شده میان ملت‌هاست. این گامی اولیه و نخستین، برای حرکت به سوی جهانِ جهانی‌شده معاصر است.
پیش‌نیازها و ابزارهای لازم برای تحقق این مفهوم معنایی، همه در راستای تعریف آن نظام و چارچوب واحد صورت می‌پذیرد. به مفهوم دیگر چنانچه امر «تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی» را همان «محور» اصلی تلقی کنیم، سیستم‌ها و روش‌های چرخاننده این محور، همان پیش‌نیازها و ابزارهای لازم مورد نظر هستند.
انرژی و عامل تحرک این محور نیز، محصولی است که حاصل از هم‌افزایی سیستم‌ها و روش‌های منفرد در قالب یک هماهنگی و هم‌آوایی جمعی پدیدار می‌شود. در این‌ خصوص و همان‌گونه که معمول بوده و هست، برای آن که نوع رفتاری خاص طرح‌ریزی و اجرا شود، لازمه‌اش تعریف ساز و کارهاست و به طور طبیعی، تعریف پیش‌نیازها و ابزارهای لازم، می‌توانند نقش ساز و کارهای عملیاتی را نیز ایفا کنند.
1-    ضرورت بازخوانی و احصای موانع راه‌اندازی کسب و کارهای نو در حوزه فعالیت‌های مرتبط با تولید کالا و خدمت.
2-    تعریف یک روند اساسی در جهت ایجاد واحدهای کوچک تولیدی، حول واحدهای بزرگ صنعتی و صنایع مادر. به نحوی که این واحدهای اقماری بتوانند، به عنوان قطب‌های صنعتی کوچک، تدابیر حمایت‌گرایانه از صنایع مادر را عملیاتی کنند.
3-    کوچک‌سازی تولیدات اقتصادی و کم وزن ساختن آن‌ها، به پشتوانه بهره‌برداری از تکنولوژی‌های نوین موجب تسهیل و کارایی بیش‌تر بازرگانی و تجارت داخلی و خارجی می‌شود. به طور کلی، وضعیت تولید کالاهای مصرفی و نهایی به ‌گونه‌ای است که هرچه فرآورده‌ها و تولیدات صنعتی در حوزه لوازم خانگی، مصالح ساختمانی، لباس و پوشاک، سرویس‌های بهداشتی، رایانه‌های شخصی و... کوچک‌تر و سبک‌تر باشند، آسان‌تر به گردش می‌آیند.
4-    ایجاد ترکیب همگنی از چهار عامل سرمایه‌های مالی ـ پولی، منابع کار، سرمایه‌های انسانی و مدیریت، زمینه‌ای برای ایجاد توازنی سازمانی و تضمینی برای تحقق روش‌های عملیاتی و اجرایی ضمن رعایت ملاحظات اقتصادی است.
جدای از تامین پیش‌نیازهای فوق، نیاز است تا روندها اساسی زیر نیز مورد تاکید و توجه قرار گیرند.
الف) برتری دادن به ملاحظات کارشناسی دقیق که لازمه امر تخصیص اعتبار و یا تامین سرمایه برای ایجاد واحدهای نوپای صنعتی و تولیدی است.
ب) برنامه‌ریزی و آینده‌نگری با هدف حرکت به سمت بازارهای جهانی برای عرضه کالاهای تولید داخل.
ج) تلاش برای گسترش امر رقابت و رقابتی ساختن جریان تولید از طریق توسعه فرصت‌های برابر برای ورود کارآفرینان جدید.
ماهیت راهبرد «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» سمت و سویی با تأکید بر نقش‌آفرینی بخش خصوصی دارد و به طور طبیعی انتظار است تا بخش خصوصی با رویکردی توسعه‌گرا، تحلیل‌گر کارراهه‌های عملیاتی آن باشد. در کنار و هم‌سو با انگیزه تقویت زیرساخت‌ها برای رونق پایدار تولیدات ملی که به پشتوانه کار و سرمایه ایرانی قابل تحقق است، «صندوق توسعه ملی» به موجب اساسنامه قادر است تا جایگزین مناسبی برای سرمایه‌گذاری خارجی، با هدف تامین توسعه پایدار کشور در حوزه تولید ملی و اتکا به کار و سرمایه ایرانی باشد. این معنا، زاویه دیگری از راهبرد تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی را بازگو می‌کند.


امتیاز به خبر :