به گزارش روابط عمومی صندوق توسعه ملی، پریسا علیزاده عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در وبینار علمی آموزشی صندوق توسعه ملی که با موضوع صندوقهای ثروت ملی و سرمایه گذاری در نوآوری (نگاهی به تجارب کشورها و پیشنهادهایی برای ایران) روز دوشنبه 26 تیرماه به صورت برخط برگزار شد؛ با اشاره به پیدایش نخستین صندوق ثروت ملی با صندوقهای حکومتی در جهان، افزود: اولین صندوق ثروت ملی برای یک کشور مستقل، مربوط به سازمان سرمایه گذاری کویت است که برای مدیریت درآمدهای نفتی اش ایجاد شد و از دهۀ 2000 این صندوقها شروع به افزایش اندازه و حجم و جلب توجه عمومی کردند.

وی در ادامه با بیان اینکه صندوقهای ثروت ملی به سه دستۀ کلی صندوقهای سرمایه گذاری، صندوقهای پس انداز و صندوقهای تثبیت تقسیم می شود، گفت: در هدف گذاری صندوقهای سرمایه گذاری، تخصیص منابع به هزینه های جاری و مصرفی دولت مجاز نبوده و سرمایه گذاری مالی به ویژه خارجی و ایجاد جریان با ثبات برای بودجه دولت مدنظر است، همچنین در صندوقهای پس انداز، نفت به عنوان ثروت ملی قلمداد و بخشی از درآمد آن باید برای نسلهای آینده پس انداز و سرمایه گذاری شود و در صندوقهای ثبیتی نیز پوشش نوسانات قیمت نفت و ایجاد ثبات در بودجه دولت مدنظر است.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور، در خصوص صندوقهای ثروت ملی و سرمایه گذاری در فناوری و نوآوری توضیح داد: سرمایه گذاری ها در فناوری، منبع بازده بلند مدت قابل توجهی برای صندوقهای ثروت ملی هستند و مهمتر از آن، برای خدمت به کشورهای خود است، در واقع سرمایه گذاری های SWF ها در فناوری به آماده سازی برای بحرانهای عمومی آینده کمک می کند.

وی در ادامه با اشاره به رده بندی صندوقهای ثروت های ملی در سال 2021، افزود: در این رده بندی صندوق نروژ با 1.3 تریلیون دلار دارایی در صدر رتبه بندی جهان قرار دارد که پس از آن صندوق چین با 1.2 تریلیون دلار در رتبۀ دوم و صندوق سرمایه گذاری امارات و سنگاپور در رتبه بندی سوم و چهارم قرار دارد که پس از صندوقهای کویت، هنگ کنگ، عربستان و قطر دارد.

علیزاده در ادامه با نتایج پیمایش 22 صندوق ثروت ملی در سال 2017 اشاره کرد و گفت: بررسی اسناد و مصاحبه با مدیران این صندوقها نشان می دهد، حدود 85 درصد این صندوقها سرمایه گذاری های خود را در بخش فناوری طی 5 سال گذشته، افزایش داده اند.

به گفتۀ وی، صندوقهای ثروت ملی به صورت مستقیم در شرکت های نوآور، استارتاپ ها و شرکت های فناور سرمایه گذاری می کنند و اغلب روی بخشهای با فناوری پیشرفته مانند زیست فناوری، فناوری اطلاعات، انرژی های تجدید پذیر، هوش مصنوعی و دیگر فناوری های نوظهور تمرکز می کنند و این سرمایه برای انجام تحقیق و توسعه، تجاری سازی و محصولات و خدمات نوآورانه استفاده می شود.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور، تصریح کرد: صندوقهای ثروت ملی، با شرکت های فناور با سابقه تر و موسسات پژوهشی، شرکت راهبردی برقرار می کنند تا از نوآوری حمایت کنند، این همکاریها اغلب به شکل جوینت ونجر، توافقنامه های پژوهش یا سرمایه گذاری مشترک است، همچنین از طریق شراکت یا موسسات دانشگاهی یا صنایع پیشرو، صندوق های ثروت ملی به پژوهشهای انجام شده در مرز دانش، مالکیت فکری نتایج و پژوهشهای نوآورانه دسترسی خواهند داشت.

به گفتۀ وی، صندوق سرمایه گذاری قطر یک شراکت راهبردی با موسسه فناوری "فدرال زوریخ "برای استقرار اکوسیستم نوآوری انجام داده است که هدف از این همکاری حمایت از انتقال فناوری، تجاری سازی نتایج پژوهشها و توسعۀ پروژه های نوآورانه در بخشهای مختلف است.

علیزاده با بیان اینکه بخشی از صندوقهای ثروت ملی نیز اقدام به تاسیس انکوباتورها یا شاب دهنده ها یا حمایت از آنها به منظور پشتیبانی از استارتاپ هایی که در مرحلۀ اولیه قرار دارند؛ می کنند که این برنامه ها، خدمات منتورشیپ، تامین مالی و تامین منابع را برای کارآفرینان و نوآوران ارایه می کنند.پ

وی با اشاره به سرمایه گذاری مشترک صندوقهای ثروت ملی، توضیح داد: این استراتژی به صندوقها اجازه می دهد منابع و تخصیص را برای سرمایه گذاری در شرکت ها و پروژه های نوآورانه با پتانسیل رشد بالا در کنار هم جمع کنند و آنها را قادر می سازد پرتفوی ریسک خود را متنوع تر کنند.

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور، در رابطه با نقش تحقیق و توسعه بلند مدت در صندوقهای ثروت ملی و سرمایه گذاری در نوآوری، توضیح داد: صندوقهای ثروت ملی ممکن است بخشی از منابع خود را به پژوهشهای بلندمدت و پروژه های توسعه ای اختصاص دهند که در این راستا از پژوهشهای علمی، توسعه فناوری و پروژه های نوآورانه ای که پتانسیل تولید منافع اقتصادی و اجتماعی چشمگیر در آینده دارند حمایت می کنند.

انتهای پیام/